Een beetje geldstress maakt het verschil

Zoals je kunt lezen in andere verhalen ben ik ooit begonnen aan een persoonlijke financiële stresstest. In eerste instantie dacht ik dat dit tijdelijk zou zijn. Vervolgens liep het jaren.

Deze maand heb ik er punt achter gezet. Ik ga me er niet meer helemaal door laten begrenzen. Een beetje wel, want ik ben van mening dat het je scherp houdt. Dat ik nu beter weet hoeveel iets kost, wanneer ik puur naar de prijs kijk.

Voordat ik aan die test begon had ik bij sommige zaken niet goed in de gaten hoeveel van mijn inkomen daaraan op zou gaan, puur omdat ik voor een deel niet van mijn inkomen leefde. Nu ging, zoals je kunt lezen in die eerdere verhalen, een hoop van dat geld naar goede doelen. Daar heb ik nog steeds geen spijt van. Desalniettemin realiseer ik me nu wel des te meer hoeveel geld ik daar aan ‘uitgaf’.

Inmiddels, na 2 1/2 jaar, kan ik zeker stellen dat ik tevreden ben met mijn uitgavenpatroon en dat ik dit goed in de hand heb. Ik weet echt waar mijn geld naar toe gaat en sta achter zo’n beetje elke transactie. Ja, het klopt, wanneer een transactie niet naar mijn zin is, kan me dat wel frustreren.

Daarnaast heeft het ook weinig zin voor mij om nog langer uitgebreid te sparen voor zaken, omdat ik weet dat ik op een gegeven moment meer mag gaan betalen voor mijn eigen bijdrage aan het CAK. Aangezien er dan niet bij wordt gehouden wat mijn bijdrage aan het rijk zal zijn en ik geen invloed heb op hoe het besteed kan worden, kan ik beter bedenken waar ik het aan uit zou geven.

Dat vind ik lastiger dan je wellicht zou denken. Ik zeg wel eens:

Geld uitgeven wat je hebt, kan iedereen. Geld zinnig uitgeven kan niet iedereen.

Johan Zijlstra

Geld doneren is vaak zinnig. Ik draag graag mijn steentje bij. Daarom deed ik dat graag. Alleen leef ik wel van een uitkering en blijkbaar is het dan niet gepast om te doneren, omdat je zelf voor een deel een goed doel bent. Los van het feit dat dit effect heeft op mijn gemoedstoestand om een goed doel te zijn, weet ik ook niet zo goed waar ik het geld dan goed aan kan besteden dan op manieren dat ik nu al doe.

Nee, ik geef niet veel geld uit, want ik leef van mijn uitkering. Ik wil een bestedingspatroon dat past bij mijn inkomen, niet bij mijn vermogen. Hieruit vloeit voort dat ik dus meer incidentele uitgaven wil gaan doen. Dat vind ik ook best lastig, want gebruiksvoorwerpen en spullen liggen dan voor de hand. Deze producten mogen dan wellicht geen consumptieartikelen zijn, ze zorgen er wél voor dat mijn ecologische voetafdruk omhoog gaat.

Laatst had ik het idee om een monitor met 2 computers te kopen en mijn huidige iMac terug te verkopen aan mijn leverancier. Ik ben hier om verscheidene redenen niet mee doorgegaan. Het was echter wel een goede grote incidentele uitgave. Alleen door mijn iMac langer te gebruiken kan ik ook beschikken over twee besturingssystemen en mee blijven spelen zonder dat mijn ecologische voetafdruk omhoog gaat.

Natuurlijk kan ik nu wel heel makkelijk zaken vervangen wanneer ze versleten zijn. Zo heb ik laatst een nieuwe jas gekocht, ervoor gezorgd dat mijn nuraphone een vervanger had en momenteel ben ik ermee bezig dat ik een muziek streamer via Marktplaats binnen krijg. Hiermee wil ik muziek én podcasts streamen via de versterker, zoals ik kon voordat ik mijn tv had.

Dat maakt me overigens erg gelukkig. Dat ik alle spullen die ik in mijn bezit heb, makkelijk kan vervangen. Soms is geld daarvoor niet genoeg overigens, want het komt voor dat apparaten niet meer geproduceerd worden, zoals bij die nuraphone het geval is. Hierdoor kon ik het wel weer goedkoper krijgen.

Echte geldstress heb ik dus nog steeds niet. Ik bezuinig zelden op de zaken die ik echt belangrijk vind en nog steeds houd ik geld over. Ik leef en besteed heel bewust. Het helpt ook dat ik weinig geef om statussymbolen, snacks & snoep. Ergens best vreemd, want ik gebruik en geef om Apple apparaten. Later deze avond zal ik ook echt wel genieten van mijn rempejeh. Mocht je mijn voorraadkast open doen, zou je ook niet geloven dat ik weinig snoep.

Natuurlijk weet ik niet hoe lang ik deze levensstijl vol kan houden en hoeveel geld ik af mag gaan dragen aan de overheid. Dat is allemaal nog ongewis en in de toekomst. Ik kan het ook maar deels voorkomen. De vraag is vooral of ik het beter kan besteden. Op het moment dat ik dit type hebben we ‘nog’ een demissionair kabinet en is de formatie niet voltooid. Laat staan dat ik weet wat voor regering we zullen hebben over jaren vanaf nu. Alleen voor de langere termijn plannen vind ik nu eenmaal prettig.

Zijn er wellicht methodes waarmee ik mijn toekomstige zelf goed kan ondersteunen? Er zijn jaren geweest waarin ik meedeed aan crowdfunding projecten via o.a. Kickstarter. De reden dat ik op die website ben gegaan is onder andere een van mijn favoriete gebruiksvoorwerpen: mijn fietsklikkratje. Tegelijkertijd heb ik ook projecten gesteund die minder handige zaken op de markt brachten, maar ik ben nog steeds blij met eeears en mijn nuraphone.

De klassieker waar je gelukkig van wordt wanneer je er geld aan uitgeeft, is natuurlijk ervaringen. Wat dat betreft ben ik blij dat ik nog steeds hele leuke spellen voor de boeg heb, zoals Marvel’s Spider-Man 2 en Pokémon Violet: The Indigo Disk. Ik weet dat ik hier goed van kan genieten, wanneer ik eenmaal de rust en tijd neem om hiervoor te gaan zitten, lekker voor de tv. Dat is ook zo’n aankoop waar ik nog steeds van geniet.

Laat ik even zeggen dat ik heel dankbaar ben voor het leven dat ik nu mag leiden. Binnenkort komen er bijvoorbeeld ook weer 2 albums binnen van Lenka, een artiest waarvan ik blind haar albums kan kopen. Dat vind ik zo prettig, dat je weet dat je ergens in de toekomst ergens goed van kunt gaan genieten. Een van mijn favoriete bezigheden is dan ook luisteren naar mijn favoriete afspeellijst. Dat maakt me zo blij, ik doe dat nu ook.

Zo’n reflecterend stuk als dit is ook nog eens erg fijn om te typen. Ik heb namelijk laatst een nieuw toetsenbord gekocht om ervoor te zorgen dat mijn werkplek, achter mijn iMac, wat meer ergonomisch verantwoord is. Wanneer het om mijn gezondheid gaat, ben ik goed in staat om te investeren. Zo gebruik ik ook prijzige shampoo, omdat ik niet terug wil naar de anti roos shampoo die ik ooit eerst gebruikte, dat was niet goed voor mijn hoofdhuid.

Het is makkelijker geld uit geven wanneer je weet dat je het echt kunt missen. De verwachting is dat ik volgende week glasvezel ga krijgen, via Freedom nog wel. Ik heb best wat moeite mogen doen om daar bij te kunnen blijven, maar het is gelukt. Ik ben benieuwd of het zo fijn gaat zijn zoals ik verwacht.

Omdat ik het heb, is het makkelijker. Daarom behoud ik een deel van de stresstest. Ik blijf aan het eind van de maand afromen. Ik gebruik meerdere IBANs waar ik zonder gevolg geld vanaf kan halen. Ik heb wel eerder deze week automatisch budgetteren ingesteld. Ik ben benieuwd of dat bevalt. Daar ga ik de komende maanden nog wat mee spelen.

Mocht je in een soortgelijke situatie zitten zoals ik dan kan ik zo’n financiële stresstest adviseren. Alleen zijn er bijzonder weinig mensen die in zo’n situatie zoals ik zitten. Daarom maak ik er het meeste van. Je kunt het tenslotte niet over doen. Dat betekent zeker niet dat ik de dag ga plukken of beweren dat je slechts eenmaal leeft, want ik geloof dat je verder leeft in de harten van andere mensen. Daarom wil ik ook graag dat dit blog na mijn dood blijft bestaan, omdat mensen dan terug kunnen lezen hoe ik over zaken dacht.

Daar investeer ik namelijk nu al in.

Spooktelefoon

Een aantal maanden geleden kreeg ik mijn oude telefoon terug.
Een iPhone 5. Mijn eerste smartphone. Ik had hem aan mijn schoonzus gegeven en die heeft hem bijna 4 jaar gebruikt.

Toen ik ‘m nog in gebruik had, heb ik de accu eens laten vervangen. Ze heeft er netjes gebruik van gemaakt, want toen ik de telefoon terug kreeg hoefde de accu nog niet vervangen te worden. Dat is nu wel het geval. Wellicht door de manier waarop ik met het apparaat ben omgegaan. Het kan ook aan de leeftijd van de accu liggen. Bovendien was ie al bijna 6oo keer opgeladen.

Het is een beetje overdreven om te zeggen dat het beestje qua accuvermogen nadat ik het in gebruik had genomen snel achteruit ging. Het was eerst nog 85%. Inmiddels is het nog slechts 65% accuvermogen. Toch gaat het apparaat nog best een tijdje mee en kan ik er van alles mee doen.

Aangezien ik mijn ‘hoofdtelefoon’, een iPhone SE, heb voorzien van een LifeProof hoesje kan ik daar niet alles even makkelijk insteken. Sommige connecties zijn te dik en bij andere moet ik eerst iets er uit draaien, dan weer er in draaien en dan ‘hopen’ dat het werkt. Dat is niet fijn.

Dus het is ook wel eens fijn om een iPhone ‘kaal’ te kunnen gebruiken. Dat doe ik nu dus met die iPhone 5. Lightning kabel van mijn nuraphone past nu wél in mijn ’telefoon’. Ik zet het met haakjes, want bellen doe ik niet echt met de iPhone 5. Het is meer een iPod Touch waarmee ik kan SMS’en. Alleen een iPod Touch heeft ook iMessage, dus veel verschil is er niet.

Nee, er zit geen simkaart in en hij heeft geen eigen telefoonnummer. Dat is ook nergens voor nodig. Het fijne is dat ik nu overal bekabeld (met hele goede kwaliteit) en draadloos muziek kan luisteren met behulp van mijn nuraphone en van die iPhone 5. Voor mij is dat echt een upgrade.

In de toekomst wil ik nog meer met mijn ’tweede’ telefoon gaan doen. Alleen zal dat dan de iPhone SE worden, want ik ben er achter gekomen dat de iPhone 5 zó oud is dat hij nét geen Pandora kan installeren. Dat is wel jammer, want het is me gelukt om een Amerikaanse Apple ID aan te maken.

Met behulp van die Apple ID kan ik in de toekomst wél Pandora installeren. Alleen dan doe ik het dus op mijn iPhone SE. Waarom ik het nu niet op mijn telefoon zet? In theorie kan dat inderdaad. Alleen heb ik abonnementen lopen die gekoppeld zijn aan mijn Nederlandse Apple ID en die worden opgezegd als ik van ID zou wisselen. Dat wil ik graag voorkomen.

Gelukkig ben ik al aan het sparen voor mijn nieuwe telefoon. Welk model dat gaat worden is afhankelijk van wat Apple aan nieuwe modellen gaat introduceren. Ik ga er van uit dat er een model komt die goedkoper (minder duur?) gaat worden die gaat lijken op het model dat ik nu heb. Mocht dat model er niet komen, dan heb ik nog de gelegenheid om te wachten totdat er een ander model komt dat interessant voor mij is.

Afgelopen september heb ik namelijk de accu in mijn iPhone SE laten vervangen en die telefoon heb ik nu pas 109 keer opgeladen. Die kan dus nog wel een tijdje mee. Zowel als ‘hoofdtelefoon’ of als veredelde iPod Touch / ’tweede telefoon’. De opties staan wat dat betreft open.

De vraag blijft dan wat ik tegen die tijd dan ga doen met mijn iPhone 5, want dan heb ik nog weinig nood meer voor dat toestel. Alleen, een telefoon die je niet uit kunt zetten en die niet meer helemaal veilig te gebruiken is, zonder extra maatregelen, is natuurlijk ook niet alles.

Zoals je merkt, koester ik mijn apparaten. Vergeet alleen niet dat ik dit ook bij mensen doe. Alleen heb ik inmiddels geleerd dat apparaten die mij niet meer dienen gearchiveerd of ingeleverd dienen te worden. Bij mensen kun je dat slechter doen.

Dat wil niet zeggen dat ik mijn relaties nooit herdefinieer. Het gebeurt alleen zelden en enkel wanneer het goed voor mij is om anders tegen iemand aan te kijken. Soms draait iemand gewoon op een ander systeem dan jijzelf en dan kun je ze beter los laten, want dan valt er niets mee te beginnen.

Alleen is dat een onderwerp voor een andere blogbijdrage. Ik wil gewoon aangeven wat voor blijdschap oude apparaten mij soms geven. Het gaat er namelijk om wat je wil en hoe graag je dat wil. Dan kan er veel.

Waarom spooktelefoon? Gewoon, omdat de iPhone 5 nog steeds over gaat als ik met mijn iPhone SE al opgenomen heb. Soms schrikken mensen daarvan.